In deze bijdrage wordt beschreven welke impact de aanstaande kapitaalregelgeving voor banken heeft op een door een bank aangeboden kredietfaciliteit en de civielrechtelijke interpretatie van de onderliggende kredietovereenkomst, met nadruk op het onderscheid tussen ‘committed’ en ‘uncommitted’ krediet.

Uit het arrest Import/Boersen q.q. blijkt dat de opsomming van matigingsgronden in lid 4 van art. 2:248 limitatief is. De verschillende matigingsgronden zijn echter ruim geformuleerd, en moeten niet restrictief worden ingevuld. Rechters kunnen daarom creatief met de matigingsgronden omgaan, om zo bovenmatige aansprakelijkheid te voorkomen.

Over de vermogensrechtelijke aard van art. 7:954 BW is veel discussie gevoerd. Vijftien jaar na het invoeren van die bepaling wordt in deze bijdrage, aan de hand van een aantal uitspraken, de balans opgemaakt of de door de wetgever gekozen rechtsfiguur ook daadwerkelijk tot problemen leidt in de praktijk.

Auteurs gaan in op de (on)mogelijkheden van een beroep op overmacht of onvoorziene omstandigheden in het licht van de recente ontwikkelingen op de roerige energiemarkt en recente rechtspraak ter zake, waarbij zij bijzondere aandacht besteden aan uit de Anglo-Amerikaanse rechtscultuur overgewaaide begrippen die partijen in Nederlandsrechtelijke contracten opnemen, zoals force majeure- en hardship-clausules.

Een earn-outregeling kan in onderhandelingen nuttig zijn om verschillen van inzicht tussen de (potentiële) koper en verkoper van een doelvennootschap te overbruggen. Na een juridische duiding van de earn-outregeling wordt uitgelegd hoe hierover in de praktijk conflicten kunnen ontstaan. Vervolgens worden claims in dit verband beschreven met aandacht voor bewijslastverdeling en mogelijke formele verweren.

De vordering van de pandgever op de pandhouder tot uitkering van overwaarde na executie van het pandrecht lijkt concurrent in een faillissement van de pandhouder. In deze bijdrage wordt betoogd dat, gelet op de aard en strekking van het pandrecht, deze vordering een goederenrechtelijke status moet worden toegekend.

Boedelschuldeisers bevinden zich grotendeels buiten het regime van de Faillissementswet, waardoor de verhouding tussen curatoren en boedelschuldeisers onduidelijk is. De Hoge Raad legde met het Paperlinx-arrest (2021) de al bestaande complicaties binnen de omgangswijze van curatoren met boedelschuldeisers bloot. In dit artikel licht de auteur deze complicaties toe en onderzoekt zij de precieze verbintenis- en faillissementsrechtelijke verhouding tussen curatoren en boedelschuldeisers.

In zijn arrest van 28 juni 2022 verving de Hoge Raad de vereisten voor beoordeling van een shockschadevordering door een gezichtspuntencatalogus. Eerst wordt de situatie beschreven zoals deze was tot dit arrest, vervolgens de nieuwe gezichtspuntencatalogus. Afsluitend worden de verschillen tussen beide geanalyseerd en wordt de praktische relevantie daarvan geduid.

In dit artikel wordt ingegaan op het arrest van de Hoge Raad van 1 juli 2022, waarin bepaald is dat voor de toepassing van de tenzij-bepaling in art. 7:755 BW niet vereist is dat opdrachtgever inzicht had in de omvang van de prijsverhoging dan wel (concreet) te verwachten meerkosten. Indien geen prijs voor het meerwerk overeengekomen is, kan teruggevallen worden op art. 7:752 BW.

In het arrest van 15 oktober 2021 heeft de Hoge Raad nader geduid wanneer bij de bewoners van het aardbevingsgebied in Groningen sprake is van een ‘aantasting in de persoon op andere wijze’, zoals bedoeld in art. 6:106 lid 1 onder b BW, en zij recht hebben op vergoeding van smartengeld.

Op 28 april 2022 wees het Hof van Justitie van de Europese Unie het Meta-arrest. Dit arrest biedt handvatten voor de interpretatie van art. 80 AVG, dat de vertegenwoordiging van betrokkenen regelt. Deze bijdrage bespreekt (de gevolgen van) dit arrest en de verhouding ervan tot de richtlijn representatieve vorderingen.

Dit artikel behandelt de vraag of onderhandelingen over onroerende zaken met een overheidslichaam die ten tijde van het wijzen van het Didam-arrest reeds in een vergevorderd stadium verkeerden, door het overheidslichaam nog niet-schadeplichtig kunnen worden afgebroken.

Gemeenten staan voor de grote opgave om het woningaanbod te vergroten en te verbeteren. Binnenstedelijke herontwikkeling is hierin een belangrijke pijler. De auteurs gaan in op de verschillende instrumenten rondom grondeigendom die aan gemeenten ter beschikking staan om binnenstedelijke herontwikkelingen te bespoedigen – zowel naar huidig recht als onder de Omgevingswet.

Recht op huisvesting is in verdragen vastgelegd. Het is niet eenvoudig te vertalen naar een concreet recht waarop burgers aanspraak kunnen maken. De Grondwet formuleert een zorgplicht voor de overheid, die vooral in de Woningwet en Huisvestingswet is uitgewerkt. Wat levert dit voor aanspraken voor de overheid en woningcorporaties op?

De auteur is van mening dat inmiddels voldoende overtuigend is aangetoond dat woningcorporaties publiekrechtelijke instellingen zijn waarvoor een Europese aanbestedingsplicht geldt. De Nederlandse regering moet met voortvarendheid tegemoetkomen aan de wens van de Europese Commissie om woningcorporaties Europees te laten aanbesteden. Toename van de mededinging kan de bouwkosten drukken, waardoor de bouwproductie kan toenemen.

Het jaar 2022 wordt waarschijnlijk het jaar dat Europa met cryptoactiva een nieuwe fase ingaat. Aanleiding is de MiCA Verordening, die op dit moment in Brussel wordt uitonderhandeld. In deze bijdrage gaan de auteurs in op de vermogensrechtelijke duiding van cryptoactiva die onder de MiCA Verordening worden geïntroduceerd en het belangrijke thema van vermogensscheiding door aanbieders van cryptoactivadiensten.

In deze bijdrage worden twee arresten van de Hoge Raad besproken waarin een gemeentelijke afvalstoffenverordening centraal staat. Deze arresten lijken tegenstrijdig te zijn, maar er is een goede verklaring voor de verschillende uitkomst in deze arresten. Dit vraagt om een nadere analyse.

De klachtplicht is niet van toepassing als de schuldenaar niet presteert. In dit artikel onderzoekt de auteur de ratio van deze regel. Daarnaast gaat hij in op de vraag of de klachtplicht van toepassing is bij gedeeltelijke niet-nakoming.

In het vervolgarrest van een van de ‘7 juni 2013-arresten’ bekrachtigt de Hoge Raad de lijn rond de bewijslevering van causaal verband in beroepsziektezaken. In deze bijdrage wordt de balans opgemaakt en wordt ingegaan op de handreikingen die aan werknemers worden geboden om het causaal verband te bewijzen.