In dit artikel verdedigt de auteur het standpunt dat het Europees recht doorwerkt in de rechtsordes van landen en gebieden overzee. Aan de hand van twee argumenten – de personele werking van het Europees burgerschap en de uniforme toepassing van de RWN – wordt deze doorwerking onderbouwd voor het Nederlanderschap op Aruba. Verder wordt aangetoond dat deze doorwerking belangrijke gevolgen heeft voor de Arubaanse rechtsorde. In het bijzonder wordt gewezen op de bijkomende bevoegdheid van Arubaanse rechters om prejudiciële vragen te stellen aan het Hof van Justitie van de Europese Unie.

Het recht van een verdachte op kosteloze bijstand van een tolk is van groot belang, aangezien de Arubaanse samenleving zeer multicultureel is en taalbarrières in de rechtszaal frequent voorkomen. Vragen die in dit artikel besproken worden zijn onder andere: wie is een tolk, welke stukken moeten voor de verdachte vertolkt/vertaald worden en vanaf wanneer ontstaat het recht van de verdachte op kosteloze bijstand van een tolk? De conclusie die wordt getrokken is dat de regeling van de kosteloze bijstand van een tolk in artikel 348 lid 1 ASv slechts in beperkte mate voldoet aan de eisen van artikel 6 EVRM. De wetgever is aan zet om dit recht in het nieuwe Wetboek van Strafvordering van Aruba op afdoende wijze te codificeren.

Curaçao en Aruba spelen een belangrijke rol als spil voor doorvoer van goederen tussen Europa, Azië en de Verenigde Staten. Derhalve is het van belang dat er goede handhaving plaatsvindt op de havens van Curaçao en Aruba. De vele voorvallen van doorvoer van counterfeit heeft geresulteerd in een intensief onderzoek welke geleid heeft tot de ontdekking van de wijziging van het Wetboek van Strafrecht. Deze zorgt ervoor dat de merkhouders meer bescherming toekomt op Curaçao en Aruba dan voorheen. Met alleen de wijziging alleen zijn we er nog niet maar het opent wel mogelijkheden.

In de 21ste eeuw blijkt meer dan ooit dat verzorging van het algemeen welzijn een verantwoordelijkheid is die staten niet onafhankelijk kunnen dragen. Dit brengt de noodzaak van steeds meer onderlinge afstemming en samenwerking met zich. Tegen deze achtergrond onderzoekt de auteur hoe de autonomie van de Caribische Landen binnen het Koninkrijk moet worden opgevat, waarbij hij tot de conclusie komt dat de belangen van burger en Koninkrijk met zich brengen dat autonomie begrepen moet worden als meer dan enkel een recht dat Nederland dient te eerbiedigen: autonomie is ook en vooral een plicht met de daaraan noodzakelijk gekoppelde verantwoordelijkheden.