De auteur geeft in dit artikel een quasifilosofische reflectie op de juridische reacties op ongewenst gedrag in het privaatrecht aan de hand van de tweedeling tussen ‘kwaad’ en ‘slecht’ gedrag.

In deze bijdrage wordt sinds het verschijnen van het proefschrift Motive Matters! (2012) over opzettelijk tekortschieten na een korte terugblik een drietal ontwikkelingen besproken waarbij de schuldenaar op een of andere wijze opzettelijk de contractuele vertrouwensband doorbreekt of lijkt te doorbreken.

In het schadevergoedingsrecht duikt de mate van de schuld van de aansprakelijke partij steeds op als (mogelijk) relevante factor. Bezien wordt hoe dit element het schadevergoedingsdebat kleurt. De conclusie luidt dat de betekenis van deze factor uiteindelijk beperkt lijkt, vooral omdat hij zich alleen in uiterste vormen goed laat onderscheiden.

In de financiële sector is de eed of belofte, met daaraan gekoppeld tuchtrecht, ingevoerd om een cultuurverandering te bewerkstelligen. Zonder follow-up is de eed of belofte echter geen adequaat instrument, omdat het afleggen van de eed of belofte een eenmalig ‘impulsmoment’ is. Voor het realiseren van een cultuurverandering is meer nodig. De auteurs presenteren een model waarmee de eed of belofte binnen de financiële sector duurzaam effectief kan zijn.